20 Jaar geleden, tijdens mijn studie personeelswetenschappen was er veel aandacht voor het verschil tussen mannen en vrouwen in het werkende leven. We hebben er zelfs een trimester een apart vak over gehad en onderzoek naar moeten doen.
In december 2019 ( ja echt, vorig jaar pas!) is er in Nederland een vrouwenquotum bepaald waarin beursgenoteerde bedrijven 30% vrouwen in de top moeten hebben. Hiermee wordt de raad van commissarissen bedoelt, dus niet in de dagelijks leiding. Na vele jaren volgde Nederland andere Europese landen op, in 2019….
Tijdens mijn studie leerde ik dat vrouwen tegen veel vooroordelen moesten vechten en niet altijd als manager of leidinggevende geaccepteerd werden. Vrouwen blijken wel genuanceerde en andere inzichten op te leveren in het bedrijfsleven. Echter de huidige inzichten in de bedrijfstop is nog steeds aan testosteron onderhevig. En helaas is daar blijkbaar een quotum voor nodig. Ik vraag me af wat we ermee gaan bereiken. Maar dat is een andere discussie.
Ook in 2020 is het lastig om als werkende moeder je energie juist te verdelen. Door de huidige crisis kwamen opeens de kinderen thuis te zitten, geen BSO, geen opa en oma om op te passen. Het kwam aan op de ouders. Logisch, we zijn als eerste verantwoordelijk voor onze kinderen. Maar hoe heb je dat gecombineerd met je werk? Kon je thuis werken? Lukt dat met kinderen thuis? Misschien heb je extra verlof opgenomen?
En dan ben ik benieuwd; in welk huishouden is het dan 50/50 geregeld en waar heeft de moeder meer van de zorg op zich genomen? Of toch andersom? Welke werkgever vond het logisch dat mannen net zo veel vrij nodig moesten hebben als vrouwen?
Uit ervaring kan ik mee delen dat veel werkgevers het niet gek vinden als vrouwen extra vrij vragen, maar mannen? “Het is nu eenmaal zo verdeeld”, heb ik regelmatig gehoord…
Dus veel moeders mochten collega zijn, moeder zijn, juf zijn, huishoudster zijn, partner, vriendin…hoe is dat in hemelsnaam gelukt in de afgelopen tijd? Gewoon, omdat het kan. En alles op 100%!
Deze week hebben we weer wat lucht gekregen. Tenminste, voor mij is dat voor 2 dagen, van 6 uur. Het is niet veel, maar wat is het fijn! In die 12 uur per week mag je alvast de rol van juf van je lijstje afstrepen (behalve als je dat voor je werk doet natuurlijk 😉) .
Dan is het ook nog eens de vraag of je nog energie krijgt van hetgeen je nu wel weer kan en mag gaan doen. Lukt het om die paar uur in de week optimaal te gebruiken en ervan te kunnen genieten? Of ben je gaan twijfelen of deze baan nog wel past bij jouw leven? Is dit nog wel wat jij wilt en kunt doen tot je pensioen? Heb je altijd voldaan aan de verwachtingen die men, de maatschappij, je familie, vrienden van je gehad hebben? Zou jij misschien toch een andere carrière willen hebben? Zou je misschien helemaal iets anders willen doen? Iets wat je energie geeft, iets waarvan je profijt hebt als je thuis bent. Gewoon omdat je meer energie hebt, meer zin hebt en meer jezelf bent.
Bedenk dan dat iedereen daar profijt van heeft. Als jij jezelf op 1 zet, is dat goed voor jezelf, je gezin en ook voor je werkgever. Wil jij een betere wereld? Begin dan bij jezelf!
